My Imagiland

Cześć, ostatnio zauważyłam, że nikt nie komentuje moich postów. Martwi mnie to. Mam wrażenie, że straciłam zajawkę do tego wszystkiego. Dlatego teraz zwracam się do was, powiedzcie mi: - Czy podoba wam się ten blog? - Czy wpisy są wartościowe? - Jak wam się podoba estetyka bloga? - Co powinnam zmienić? - Czy ostatnie wpisy są gorsze? - Czemu liczba komentarzy spadła? Liczę na was. Nie chodzi mi o to, by mieć nie wiadomo ile komentarzy. Zależy mi na choćby jednym szczerym komie. Walcie śmiało, ja wezmę sobie wasze porady do serca. Jeśli nie będzie odzewu, to zawieszę bloga...

Ostatnio ściągnęłam sobie na telefon aplikację notatnik. Jest bardzo fajna, bo pozwala spisywać różne rzeczy. Piszę teksty i tytuły piosenek, swoje własne teksty, wiersze a także złote myśli. Otop kilka z nich: ,, Nawet najbardziej zawiłe myśli można przekazać za pomocą paru słów" ,,Gdy chcesz przekazać komuś coś dla siebie ważnego, użyj takich słów, by przekaz trafiał do ciebie patrzącego przez pryzmat odbiorcy" ,, Każda rzecz ma swoją niepowtarzalną wartość, jeśli tylko dodasz do niej coś od siebie" ,, Każda cząstka naszej osobowości ofiarowana światu wraca do nas przechodząc przez różne ręce. Jeśli ktokolwiek się nad nią zatrzyma i doda coś od siebie, to zyskuje ona na swojej wartości, by potem wrócić do punktu wyjścia porażając ogromem swego bogactwa" ,, Kocham to uczucie gdy słucham muzyki i wczuwam się w nią. Wtedy każda chwila jest nowym doświadczeniem, ciało przeszywa tysiąc dreszczy. Cały świat traci znaczenie, a ja staję się dźwiękiem. Wszystko

  Cześć, dzisiaj mam dla was temat dość kontrowersyjny, ponieważ pewnie wiele osób się ze mną nie zgodzi. Chodzi i wiarę katolicką. Ja osobiście jestem katoliczką odkąd zostałam ochrzczona dwa miesiące po moich narodzinach. Przyjęłam pierwszą Komunię Świętą, chodzę co miesiąc do spowiedzi i co tydzień do kościoła. Kiedyś należałam do Katolickiego Stowarzyszenia Młodzieży, dziś śpiewam psalmy i czytam w kościele. Nie wstydzę się swojej wiary. Staram się być dobrym człowiekiem, chociaż nie zawsze mi to wychodzi. Czasem się pokłócę, zaklnę lub popełnię jakiś inny grzech. Ale potem zawsze wracam do Boga. Nie uważam, że aby być katolikiem, trzeba chodzić ze złożonymi rękoma i nieustannie się modlić. Oczywiście, trzeba rozmawiać z Bogiem, ale trzeba też żyć, jeść, spać, uczyć się itd... Dlatego świętym może zostać każdy, o ile tego chce. A droga nie jest łatwa. Jednakże każde cierpienie ma sens, bo przybliża nas do Boga. Cierpiąc brak czegoś dopiero wtedy naprawdę to doceniamy. Ja w swoi

Cześć, dzisiaj jestem w domu i wreszcie mam możliwość, żeby coś naskrobać. Dzisiaj mam dla was analizę tekstu mojej ukochanej piosenki, która leci czasem na tym blogu. Piosenka, której właśnie słucham to Burning Bridges OneRepublic. Ta piosenka opowiada o tęsknocie i potrzebie uwolnienia się od niszczącej miłości. Będę wklejać części tekstu i  tłumaczenia i wam opowiadać, jak one odnoszą się do mojego życia. You and I were meant to be Aint no doubt about it No way to hide that sort of thing Now I’m waiting for something better Aint nothing better worth imagining Jesteśmy sobie przeznaczeni Bez wątpienia... Tego stanu rzeczy nie da się ukryć... Teraz czekam na coś lepszego, Nie wyobrazisz sobie nic lepszego... Pamiętam, że słuchałam tej piosenki, kiedy rozmawiałam z chłopakiem, w którym się zakochałam. Wiedziałam, ze to uczucie musi się wypalić, bo ten związek ie miał przyszłości. Teraz czekam na coś lepszego- to prawda! Ten chłopak nie był tym, czego potrzebuję i na co

Hej, dzisiaj mam dla was zdjęcia i opis mojego pokoju. Pokój jest pięcioosobowy, ale mieszkamy w nim we dwie z przyjaciółką. Jest urządzony w stylu rockowym, w kolorach dodatków czarno-czerwono-białych. Niestety ściany są żółte, a grzejniki fioletowe co trochę psuje koncepcję. Ale to nie od nas zależy. Na ścianach wiszą dwa obrazki, płyty winylowe  i kolorowe światełka. Oprócz tego mamy czarną statuetkę, świeczki w stojakach i dekorację z kwiatów na stole. Oprócz tego mamy ramki i antyramy ze zdjęciami i obrazkami, lampkę w kolorze czerwonym, czarny koc, biały dywanik, kuferki i pudełko ozdobione przeze mnie. Oto one: Pokój jest duży i przestrzenny. W tamtym roku rotacyjnie zmieniały się jego lokatorki, ale ja jestem od początku. I nie żałuję ;) Hej, jak wam się podoba ten wpis? Jeśli nie interesuje was ta saga, zakończę ją...

Hej, dzisiaj nie będzie postu, ale mam dla was zapowiedź sagi o życiu w internacie. Podawajcie tematy i zadawajcie pytania, ja je wykorzystam :)

Cześć, przepraszam, że nie pisałam, ale pojechałam na tydzień do internatu i zapomniałam laptopa. Jak wiecie miałam zmienić szkołę, ale jednak zmieniłam zdanie. Byłam tam na rozpoczęciu roku, ale nie spodobała mi się atmosfera w szkole, ludzie mnie olewali i ogólnie czułam się jak piąte koło u wozu. Poza tym chcę iść na psychologię a po maturze rozszerzonej z polskiego i geografii to niemożliwe. Jednakże zostanie na biol-chemie nie było dobrym pomysłem. Postanowiłam więc, że zmienię profil. Ale tu znowu pojawia się kłopot, ponieważ nie ma u mnie w szkole profilu który mi odpowiada. I wtem koleżanka do mnie pisze, że jest u niej profil z rozszerzonym polskim, historią i biologią! Właśnie to czego potrzeba na psychologii. Więc jednak zmieniam szkołę. Muszę się tylko dowiedzieć czy są miejsca :) Ale wracając do tematu, wiem, że już jeden post był na podobny temat, ale takich postów nigdy za wiele. Dorastając, stajemy przed coraz to nowymi wyborami, niektóre z nich mogą przesądzić o n